مسافر پرواز رمضان!

با نام خدا، پروازت بی خطر و توشه ات فراوان باشد.

سهم سوغات من هم دعای شبهای قدر تو.

««حلول ماه خدا و بهار قرآن مبارک باد»» 

راستی یک چیز دیگر

میگن هر وقت آب می نوشی بگو یا حسین (ع)... 

این روزها که آب می بینی و نمی نوشی آرام بگو:

یا ابوالفضل...

با آمدن رمضان در میان افراد مومن و ولایت مدار روستای مز نیز جنب و جوش خاص را در خود احساس می کنند و مانند همگان به پیشواز ماه مهمانی خدا می روند. مردمان غیور مز هر چند سختی هایی را باید به جان بخرند اما با این وجود باز هم به دستورات دینی خود عمل میکنند.آیا سختی ای بیش از کار کردن کارگران و کشاورزان در حال روزه و همچنین تابش آفتاب سوزان مز سراغ دارید؟؟؟

آفرین به این صبر و استواری.به راستی که سخت است.این صبر ادامه دارد و سخت ترین لحظات آن دقایق پایانی است...همه منتظر هستند...

الله اکبر......الله اکبر،،،،،،آری این بانگ موذن است که از بلند گوی مسجد در سراسر روستا پخش شده و حال و هوای مز را متغیر می سازد.پس از به جا آوردن فریضه نماز همه اعضای خانواده بر سر سفره پر برکت افطار نشسته و پس از شکرگزاری از پروردگار،شروع به خوردن و نوشیدن می کنند.آری شاید سفره مردمان دیار من سرشار از غذاهای گوناگون و گران نباشد؛اما دل های آنان پر از دُری گران بها به نام صفا و صمیمیت است.این است رمز ایستادگی مرمان سرزمین من.

پس از آن همه مردم با دل هایی یک رنگ به مسجد روستا رفته و در آنجا به ترتیل یک جزء از قرآن کریم مشغول می شوند.

مردم روستا در شب های قدر نیز مراسم ویژه ای دارند که شامل سخنرانی و مداحی و خواندن دعای پرفیض می باشد.همچنین در شب های قدر همه مردم بر سر یک سفره حاضر شده و سحری را با هم صرف می کنند.

این بود حال و هوای روستای من در ماه مهمانی خدا.......